یادداشت:

کدام مدیران بیشتر سنگ می خورند؟

در صنعت نفت قوانین نانوشته زیاد داریم اما پاشنه‌آشیل این صنعت ارزش‌آفرین آنجایی‌ست که «مدیران را بابت عدم تصمیم گیری‌ها ماخذه نمی‌کنند اما آخر و عاقبت مدیران تصمیم‌ساز و تصمیم گیر بدون تردید یا زندان است یا راهروهای دادگاه و دادسرا! بله، صنعت نفت ایران همچون قطارهای دودی دوره ناصرالدین شاه است و تا زمانی‌که متوقف بوده منتقدی ندارد و زمانی که به حرکت درآید مثل همان قطار دودی‌ها سنگش می‌زنند.
جریان سازی این روزهایی که علیه پتروشیمی «مارون» راه افتاده هم بخشی از این قانون نانوشته است، امروز از «رحیم شریف موسوی» یا «مجید محمدی» مدیران سابق این پتروشیمی سوال نمی‌کنند که چرا در دوران مدیریت برای انجام تعمیرات اساسی اقدام نکردید و مقصر کاهش تدریجی تولید به دلیل استهلاک تجهیزات و عدم انجام اورهال با کیست؟ اما زمانی که جوان ترین مدیرعامل حال حاضر صنعت پتروشیمی برای انجام یکی از بزرگترین پروژه‌های تعمیرات اساسی تاریخ تاسیس «مارون» اقدام می‌کند، درست مثل همان قطار دودی در حال حرکت سنگش می‌زنند.
پتروشیمی «مارون» هفت سال است که رنگ تعمیرات اساسی را به خود ندیده است، تولید این مجتمع ریشه‌دار پتروشیمی حتی در صورت تامین کامل خوراک هیچگاه به ۱۰۰ درصد ظرفیت اسمی نمی‌رسد و در خوش بینانه‌ترین حالت مدیران این شرکت برای سال ۱۴۰۲ روی ۹۰ درصد ظرفیت تولید حساب باز کردند اما به لطف انجام یکی از بزرگترین پروژه‌های تعمیرات اساسی پیش بینی تولید فراتر از ظرفیت اسمی در این پتروشیمی شده است.
امروز «مارون» را سنگ می‌زنند زیرا مدیرعامل جوان این پتروشیمی ریسک تعمیرات اساسی را به جان خرید درحالی که پس از حادثه در کمپرسور واحد الفین (یک اردیبهشت ۱۴۰۲ اتفاق افتاد) خیلی‌ها به «او» پیشنهاد کردند که با یک اورهال چند روزه «کمپرسور» به قائله پایان دهد و راحت و بی دردسر به مدیریت بدون ریسک در «مارون» ادامه دهد و این درست همان کاری بود که قبلی‌ها می‌کردند، زیرا دیکته نانوشته غلط ندارد.
با انجام تعمیرات حدود ۵۰ روزه پتروشیمی «مارون» با اعمال تغییرات در راکتورهای واحد «پلی‌اتیلن سنگین» امکان متنوع سازی تولید گریدهای جدید فراهم شده است، با این اورهال، گام اول افزایش ۷ درصدی ظرفیت تولید (ریومپ) واحد الفین برداشته شد و مشکلات اکسترودرهای واحد «پلی‌پروپیلن» حل شد و در نهایت پیش بینی می‌شود برای یک دوره پنج ساله «مارون» با توان تولید ۱۰۰ درصدی رنگ آرامش تولید را به خود ببیند.
«مارون» را در روزها و هفته‌های آینده بیشتر هم «سنگ» خواهند زد زیرا با قبول ریسک مدیرعامل این پتروشیمی و «نه» بزرگی که به دلالان زیمنس گفته شد، برای نخستین‌بار صفر تا صد تعمیرات یکی از پیچیده‌ترین کمپرسورهای صنعت پتروشیمی توسط ایرانی‌ها و بدون حادثه انجام شد و تاکنون رکورد بیش از ۲۶۰ هزار نفر ساعت کار بدون حادثه توسط ایرانی‌ها به ثبت رسیده است.
مدیرعامل جوان پتروشیمی «مارون» را سنگ می‌زنند زیرا ریسک اجرای طرح ۱۲۰ هزار تنی استحصال «بنزن» از «بنزین پیرولیز» را با جان و دل پذیرفت تا دلالان بنزین پیرولیز با شکستی بزرگ دست و پنجه نرم کنند و شک نکنید آن قدر همین واسطه ها و دلالان در شبکه‌های اجتماعی پول پاشی می‌کنند تا بلکه انتقام «بنزین پیرولیز» و «بنزن» را از هلدینگ پتروشیمی «مارون» بگیرند.
اشتباه نکنید نوشتن این چند خط خرچنگ و قورباغه در وصف، مدح و ثنای مدیرعامل جوان پتروشیمی «مارون» نبوده و نیست و چند خطی نوشتیم تا به همه اثبات شود اگر مدیران تصمیم نگیرند حاشیه امن آرامش دارند و زمانی که ریسک‌پذیر باشند و جسارت به خرج بدهند آنها را سنگ اندازی می‌کنند و این همان هدف استعمار است که می‌خواهد در صنعت نفت مدیرانی ترسو و بزدل مدیریت کنند و هیچگاه مدیران شجاع و تحول خواه فرصت عرض اندام برای صیانت از صنعت نفت را بدست نیاوردند.
✍”محمدعلی زمان خانی”